Для Республики Казахстан Рамсарская конвенция вступила в силу 2 мая 2007 года. На сегодняшний день в стране имеются 10 объектов, включенных в международный список. Их общая площадь составляет 3281398 га. На территории Кустанайской области имеется 4 объекта признанные Рамсарскими угодьями. Среди них: Наурзумская система озер, Кайбагор-Тюнтюгурская, Кулыколь-Талдыкольская и Жарсор-Уркашская системы озер. Это самое большое количество ВБУ международного значения по сравнению с другими регионами нашей страны.
Озера заповедника вошли в Рамсарский список 12 июля 2009 года. Ранее в 2007 году Наурзумская система озер была сертифицирована Секретариатом Бонской конвенции в международную сеть по охране сибирского журавля стерха и других водоплавающих птиц. В том же году заповедник вошел в состав международной ключевой орнитологической территории. В 2008 году, 7 июля на 32 сессии Комитета Всемирного наследия при ЮНЕСКО было принято решение о включении заповедника в Список Всемирного природного наследия ЮНЕСКО в номинации «Сары-Арка – степи и озера Северного Казахстана».
Наурзумская система озер представлена 12 крупными и средними водоемами, общей площадью 38 тыс.га. Самым крупными озерами заповедника являются: Большой Аксуат (123 кв.км), Сары-Моин (21,8 кв.км), Жарман (56,9 кв.км), Жарколь (12,6 кв.км), Шошкалы (5,1 кв.км) и Каражар (3,6 кв.км).
Озерные системы заповедника расположены в центре крупнейшего в Евразии миграционного маршрута водоплавающих птиц, на весенние места гнездовий и места зимовок. Здесь пролетают такие глобально угрожаемые виды как: гусь-пискулька, краснозобая казарка, белый журавль – стерх, а так же редкие виды: кудрявый и розовый пеликаны, лебедь кликун, малый лебедь, белоглазый нырок, савка, черноголовый хохотун и другие. В периоды хорошего наполнения водоемы выступают в качестве мест гнездования и линьки огромного количества утиных. Всего на территории Наурзума отмечено около 120 видов водоплавающих и околоводных птиц, из них 19 занесены в Красную книгу Казахстана.
Қазақстан Республикасы үшін Рамсар Конвенциясы 2007 жылғы 2 мамырда күшіне енді. Бүгінгі таңда елімізде халықаралық тізімге енгізілген 10 нысан бар. Олардың жалпы ауданы 3 281 398 га құрайды, Қостанай облысының аумағында Рамсар алқаптары деп танылған 4 нысан бар. Олардың ішінде: Наурызым көл жүйесі, Қойбағар-Тюнтюгур, Құлакөл-Талдыкөл және Жарсор-Орқаш көл жүйелері. Бұл еліміздің басқа өңірлерімен салыстырғанда халықаралық маңызы бар СБА-ның ең көп саны.
Қорық көлдері Рамсар тізіміне 2009 жылдың 12 шілдесінде енді. Бұған дейін 2007 жылы Науырзым көлдер жүйесі Бонн Конвенциясының Хатшылығымен Сібір тырнасы Ақ тырна Стерх пен басқа да суда жүзетін құстарды қорғау жөніндегі халықаралық желіге сертификатталған болатын. Сол жылы қорық халықаралық негізгі орнитологиялық аумақтың құрамына кірді. 2008 жылы 7 шілдеде ЮНЕСКО Дүниежүзілік мұрағат комитетінің 32 сессиясында Науырзым қорығы ЮНЕСКО-ның Бүкіләлемдік табиғи мұра тізіміне "Солтүстік Қазақстанның Сары – Арқа-далалары мен көлдері"номинациясына енгізу туралы шешім қабылданды.
Науырзым көлдер жүйесінің жалпы ауданы 38 мың га құрайды 12 ірі және орта су айдындарымен ұсынылған. қорықтың ең ірі көлдері: үлкен Ақсуат (123 шаршы км), Сары-мойын (21,8 шаршы км), Жарман (56,9 шаршы км), Жаркөл (12,6 шаршы км), Шошқалы (5,1 шаршы км) және Қаражар (3,6 шаршы км).
Қорықтың көл жүйелері Еуразиядағы ең ірі суда жүзетін құстардың көші-қон бағытының орталығында, көктемгі ұя салатын және қыстайтын жерлерде орналасқан. Мұнда ғаламдық қауіп төніп тұрған құс түрлері: шиқылдақ қаз, қызыл қаз, ақ тырна, сондай-ақ сирек кездесетін түрлері: бұйра және қызғылт бірқазандар, аққу, кішкентай аққу, ақ көзді сүңгуір, қара басты өгіз шағаласы және басқалары. Көл жүйесі суға жақсы толған кезеңінде көптеген үйректердің ұя салатын және демалатын орны ретінде маңызды рөл атқарады. Науырзым аумағында суда жүзетін және су маңындағы құстардың 120-ға жуық түрі атап өтілді, олардың 19-ы Қазақстанның Қызыл кітабына енгізілген.
